Roeisloepenbouwer

Salland, Voorganck, (v/d Putte) 8 Beaufort, Bergenvaarder, Schonenvaarder, Visbyvaarder, Mumbo Jumbo, Branie, Paardekreek (Red Pepper), Witte de With, Cor de Bruin 2, Jan van Riebeeck, Samskip (Endurance). Mooder Maas, Mytilus, Wetter Wrotter en Michiel de Ruyter. Namen van sloepen, roeisloepen om precies te zijn. Door hem eigenhandig gebouwde roeisloepen. Kuikensloepen, om helemaal exact te zijn. In wit krijt op een groen schoolbord. Zijn werkplaats is een voormalig schoolgebouw in Deventer, vandaar.

Het schoolbord blijkt niet compleet. De Toewijding, De Kracht en De Verbondenheid moeten zeker ook genoemd. De eerste drie sloepen (uit een serie van negen) die hij bouwt voor de Dutch Marine Rowing Challenge, een sloeproeiexpeditie van oud-Mariniers, september dit jaar van Rotterdam naar Londen.

En dat voor iemand uit Boskoop, telg uit een geslacht van boomkwekers

Ron Straver (47) is zijn naam. Roeisloepen Ron zijn bijnaam. Bouwt, repareert en onderhoudt roeisloepen. Al 15 jaar. En dat voor iemand uit Boskoop, telg uit een geslacht van boomkwekers. Al moet gezegd dat zijn vader en moeder wel iets hadden met watersport. Eerst zeilen, later een motorbootje. 

Maar om daarmee de rest van zijn levensloop te verklaren, nee, dat zou wat al te recht door zee zijn. Ron: “Ik had na mijn middelbare school geen idee wat ik wilde worden. Tot dat foldertje, heel toevallig, over de zeevaartschool. Zo belandde ik in Vlissingen, op het Maritiem Instituut de Ruyter. Ik deed daar de opleiding tot stuurman/machinist.”

“Uit die tijd, het zal 1985 zijn geweest, stamt ook mijn eerste sloeproeiervaring. Niet eens uit liefde voor de sport, nee puur omdat je door mee te doen aan de sportactiviteit sloeproeien een studievrijstelling kon krijgen.”

“…een studievrijstelling door sloeproeien…”

Toch werd hij gegrepen. Het sloeproeien en later de roeisloepen zouden zijn leven gaan bepalen. In Vlissingen wordt hij al lid van de roeicommissie en is al zijn vrije tijd roeien, roeien en nog eens roeien. Trainen, wedstrijden, trainen, wedstrijden…

De plicht, zijn eerste serieuze baan roept. Hij wordt maritiem-officier bij Shell. Op een olietanker. Bevaart de wereldzeeën. Komt veel in de Perzische Golf, in Japan en in Zuid-Amerika. En ook op de Noordzee. Niet op een tanker, nee, op een DP-ship, een Dynamic Positioning Ship. Een schip dat in staat is om op volle zee olie te tanken van kleine(re) olievelden.

“Mooie tijd, die zes jaar Shell. Hartstikke mooi werk ook. Maar ja, veel van huis, een onregelmatig leven… Beetje bij beetje, en al helemaal toen ik serieus een vriendin had, breng je het steeds minder makkelijk op, krijg je er minder en minder plezier in.”

“…knutselen aan bootjes…”

In 1997 worden de wereldzeeën verruild voor een baan aan de wal. De maritiem-officier op een olietanker wordt meewerkend voorman op een scheepswerf in Zwartsluis. Hij bouwt er grote jachten. Werkt er veel met polyester en met epoxy-materialen. Leert er, zoals hij het zelf zegt, knutselen aan bootjes. En, natuurlijk zou je haast zeggen, wordt er weer volop gesloeproeid.

Na zeven jaar is het op naar Deventer. Daar maakt hij van zijn liefhebberij helemaal zijn lust en zijn leven. Onder de naam roeisloepen.nl legt hij zich toe op – zoals zijn website overduidelijk maakt – ‘alles voor onderhoud, reparatie en nieuwbouw van roeisloepen’.

O ja, uiteraard moet er ook geroeid worden. En omdat in Deventer nog geen roeisloepvereniging is, richt hij er zelf één op: Daventre Portu. Een schot in de roos, want de animo blijkt groot. Niet alleen voor het sloeproeien, ook voor zijn roeisloepen.

De eerste jaren bouwt hij vooral zogeheten Kuikensloepen. Polyester sloepen van 8,2 bij 2 meter voor acht roeiers en een stuurman. Een Nederlands ontwerp van, vandaar de naam, Kees Kuiken. In de vaart sinds 1987. Inmiddels varen er 31 van rond.

“…sloepen voor acht roeiers en een stuurman…”

Ron: “Ik bouw zo’n Kuikensloep in een week of zes. In mijn eentje. Van het allereerste stukje polyester in de mal tot en met de complete afwerking aan toe. En elke sloep helemaal klantspecifiek natuurlijk. Met een traditionele of juist een wat modernere uitstraling, het is maar net wat je smaak is.”

Sinds 2011 bouwt hij – inmiddels zijn er vier gerealiseerd – ook roeisloepen van het type Delphine. Naar een in samenwerking met Kees Kuiken ontwikkeld eigen ontwerp. Een sloep van 7,20 bij 1,95 meter voor zes roeiers en een stuurman. “Waar de naam vandaan komt? De vrouw van Kees Kuiken heet Delphine. Wat nog dolfijn betekent ook. Prachtnaam toch voor een sloep?!”

Om bij Kees Kuiken te blijven, Ron heeft nog een ontwerp van, zeg maar gerust, de meester in zijn assortiment. “Ja, ik heb ook zijn slagschip al eens gebouwd. De Stersloep, 10 bij 2,75 meter groot, goed voor twaalf roeiers en een stuurman.”

Alsof hij al niet meer dan genoeg omhanden heeft – hij is het enige roeisloepenbedrijf in zijn soort in ons land – heeft hij plannen voor nog meer sloepen. “Om te beginnen denk ik aan een verbeterde, een verlengde Kuikensloep. Hoe lang die wordt? Ik denk zo’n 9.20 meter. En iets smaller dan de 2 meter van het huidige type. Verwacht dat het daardoor een snellere sloep wordt.”

“Verder denk ik aan het bouwen van een Gig. Dat is een ontwerp naar de Cornish Pilot Gig, de aloude Engelse loodsboot. Dat is een type roeisloep voor zes roeiers en een stuurman dat internationaal en ook in Nederland meer en meer populair wordt. En als ik nog eens een St. Ayles Skiff zou mogen, zou kunnen bouwen… Dat is echt een droom van een viermansroeisloep met stuurman.”

“Juist in die combinatie van bouwen en roeien, daar ligt mijn kracht.”

Zoals al vermeld, hij bouwt ze, hij repareert ze, hij onderhoudt ze: roeisloepen. En hij vaart ze, beter gezegd: hij roeit ze. Fanatiek zelfs. Wedstrijden door het hele land. Waarvoor hard getraind wordt. Op het water, in het krachthonk. Ron: “Juist in die combinatie van bouwen en roeien, daar ligt mijn kracht. Wat ik nieuw bouw, wat ik aanpas aan bestaande sloepen, ik kan het allemaal zelf testen, zelf ervaren. Heel direct. En al die ervaringen weer net zo direct vertalen in verdere verbeteringen.”

“…de Johan Cruijff van het sloeproeien…”

Het is een klein wereldje, ons vaderlandse sloeproeiwereldje. Hooguit 2400 actieve sloeproeiers telt ons land. Tot slot van het gesprek laat hij zijn bescheidenheid even varen: “Zeker tachtig procent van de sloeproeiers kent mij. Weet mij te vinden. En weet al helemaal dat hun sloepen bij mij in de allerbeste handen zijn. Tja, ze noemen mij niet voor niets Roeisloepen Ron. Of, want die eretitel krijg ik ook nog wel eens, de Johan Cruijff van het sloeproeien.”

ACHTERGROND

Op 11 september 1967 werd ik in Boskoop geboren. Mijn vader was boomkweker, zoals zijn vader en ooms waren. Ik koos een ander pad, hoewel de roep van het water pas in de 5e van de middelbare school toesloeg. Tijdens mijn opleiding tot maritiem officier op de Zeevaartschool Michiel de Ruijter in Vlissingen kwam ik voor het eerst in een roeisloep terecht. Daarvoor had ik wel veel gezeild en geroeid, maar altijd in kleine bootjes. Zo’n sloep is anders: iedereen werkt samen om op pure spierkracht vooruit te komen tegen de elementen. Toen ben ik gegrepen door het sloeproeien. Het heeft nog steeds niet losgelaten.

Na een boeiende periode op de grote vaart kwam ik bij Vitters Shipyard in Zwartsluis terecht. Daar werd mijn nautische interesse aangevuld met technische kennis op het gebied van botenbouw. Het sloeproeien stak de kop weer op en ik begon de sloeproeivereniging Zwarte Water. Ik woonde inmiddels samen met mijn vrouw, Petra.

In 2002 en 2004 kregen we twee adoptiedochters uit China, een hele bijzondere manier om kinderen te krijgen. Daarmee veranderde mijn leven drastisch, van een full-time baan werd ik opeens huisman. We verhuisden naar Deventer, dichter bij het werk van mijn vrouw. De kinderen groeiden op en gingen overdag steeds langer naar school. Daardoor kwam er voor mij weer tijd om iets te beginnen. Zwartsluis was nu te ver om te roeien, dus begon ik de sloeproeiclub Daventre Portu in Deventer.

Met wat zelfstudie op het gebied van polyester en epoxy had ik nu alles wat ik nodig had om zelf een botenbedrijf op te zetten. In 2007 startte ik met Qboat, beter bekend als Roeisloepen.nl. Ik moest nog veel leren en proberen, maar toch maakte ik al behoorlijke roeisloepen. De eerste paar jaren was het vaak niet duidelijk of ik nog moest volhouden, de inkomsten bleven laag. Mijn vrouw steunde mij om door te gaan, hielp mij met haar ondernemers ervaring.

Inmiddels weten veel roeiers mij te vinden en ben ik hard aan het werk. Ik heb een plek gevonden tussen roeisloepen en sloeproeiers. Het leukste is om nieuwe ideeën zelf uit te testen in de sloepen. Nieuwe modellen ontwikkelen, expedities naar andere vaargebieden zoals het Wad of de meren van Finland. Tijdens wedstrijden zie ik andere teams roeien in mijn sloepen.

Alles waar je mee kunt roeien heeft mijn interesse. Ik heb het geluk dat mijn passie, sport, werk en interesse allemaal met elkaar verband hebben.